Film

[redhunter]

Tym razem dwie wtopy.
Fall Gay.
Film o kaskaderze zakochanym do młodziutkiej pani reżyser. Fabuła w sumie nieważna, miał wyjść film bardzo miły w odbiorze ( on fajny, ona piękna) do tego efektowne pokazy kaskaderskie. A otrzymujemy efekciarskie, mdłe i nudne romansidło. Nawet jako głupiutka ale miła dla oka, wakacyjna historyjka to się nie broni.


A drugi film to już jest kuriozum wręcz.
Boy Kills World.
Głuchoniema sierota, wychowana i wyszkolona w dżungli przez szamana, pragnie zemścić się za traumę z dzieciństwa.
I rozpoczyna krwawą jatkę. To jest tak totalnie głupie i słabo zagrane! Nędzą przeokrutna. Jak w poprzednim filmie same, nawet popisowe efekty kaskaderskie filmu nie zbudują, tak tutaj krwawe sceny walk stają się nudne a film się ciągnie jak flaki w oleju.

[redhunter]

To jedziemy z Olivią Colman.
Najpierw Imperium światła Sama Mendesa.
Film ciężko nagrodzony. I w pełni zasłużenie.
Starsza pani, pracuje od lat w kinie które podobnie jak i ona, swoje lata świetności ma już za sobą. Jest mocno wyobcowana, jej całym światem wydaje się praca i lekcje tańca na które chodzi ale chyba radości z nich nie ma. Jest wykorzystywana przez resztę pracowników w tym i kierownika kina od którego oczywiście jest zależna. I pewnego dnia pojawia się w jej pracy młody, czarny chłopak. Jednak i on ma swoje traumy i z nim także świat nie obchodzi się łagodnie. Mimo, że dzieli ich w zasadzie wszystko, to właśnie oni stają się dla siebie nadzieją, że jutro może być lepsze, że warto jeszcze powalczyć o kolejne dni. Piękne zdjęcia, świetna gra aktorska.


A teraz nowość.

Wredne liściki.
W biednych ,, familokach'' małego miasteczka mieszka starsza już kobieta ze swoimi rodzicami. To bardzo konserwatywna rodzina. Córka w pełni jest podporządkowana woli rodziców a zwłaszcza ojca. W zasadzie nie ma swojego życia, bo w całości poświęciła je opiece i życiu z rodzicami wedle ich staroświeckich zasad.
Do szeregówki obok niej, drzwi w drzwi, wprowadza się przebojowa młoda Irlandka z córeczką i czarnoskórym chłopem. Ta kobieta to żywioł. W nosie ma normy społeczne, utarte schematy i opinie innych. Jest całkowitym przeciwieństwem sąsiadki. Ta młoda, ta stara. Ta z dzieckiem, ta bez. Ta ma chłopa, ta jest od zawsze sama. Jedna mieszka z rodzicami, druga nawet nie chce powiedzieć kim jej rodzice są i nie ma z nimi kontaktu. A nade wszystko jedna żyje jak nakazuje obyczaj i wiara a druga łamie wszystkie schematy.
I od pewnego dnia, ta starsza ułożona kobieta zaczyna dostawać niezwykle wulgarne listy, obrażające ją i wywołujące skandal w miasteczku.Mało tego, to podobne listy zaczynają dostawać także i inni mieszkańcy tego miasteczka. Nietrudno się chyba domyślić kto od razu zostaje oskarżony o ich wysyłanie.
Na szczęście w policji pracuje młoda, czarna policjantka, poniżana przez kolegów i szefa. Tym razem jednak i ona chce coś sobie przede wszystkim udowodnić.
Kino wybitne. Ogląda się to jednym tchem. Zwłaszcza za sprawą niezwykłych kreacji aktorskich. Nie tylko Olivii Colman i Jessie Buckley, ale i Timothy Spall, Anja Vasan, Gemma Jones dają tutaj popis kunsztu aktorskiego.Do tego to film pełen ciepłego humoru i na dodatek niegłupi i z przesłaniem.

---

Podziękowali: arkady1964

[redhunter]

Raj: Miłość.
Bardzo dobry i bardzo nieprzyjemny w odbiorze film.
Otyła, samotna Austriaczka na pięćdziesiątkę funduje sobie wyjazd do Kenii. W życiu codziennym ma mało ciekawą pracę, problemy z nastoletnią córką i nudne życie. Tam czeka na nią i inne jej podobne panie cały przemysł z pomocą którego one mają się poczuć jak królowe życia. Tam za swoje pieniądze w oczach miejscowych, młodych czekoladowych ciał, są pięknymi, pożądanymi kobietami.
Film obnaża ze szczegółami poziom zakłamania, obłudy, sztuczności jaki temu procederowi towarzyszy. Jak bardzo te kobiety muszą czuć się samotne i spragnione uczuć, żeby pozwalać tak się traktować? Przed ekranem cały czas czujemy niesmak i zażenowanie.
Duże brawa dla twórców którym udało się taki poziom wciągnięcia widza w tą niełatwą podróż osiągnąć.

[redhunter]

Toman
Film o Zdenku Tomanie, Czechu pochodzenia żydowskiego, który po wybuchu wojny uciekł do Londynu i tam był w składzie rządu na emigracji. Po zakończeniu wojny wrócił z żoną do Czech i został szefem wywiadu w rządzie Masaryka.
Zdeklarowany komunista, zakochany w luksusie bardzo szybko zaczął szukać korzyści materialnych za pełnioną przez siebie funkcję.
Na polecenie partii szukał sposobów na nielegalny handel z zachodem i pozyskiwanie kasy. Większość jednak pieniędzy kradł dla siebie.
W latach 45-47, zwłaszcza po pogromie kieleckim, kiedy to tysiące polskich Żydów chciało przez Czechosłowację uciec do Izraela, pozwalał im na to za łapówki. Brał za to od amerykańskiego rządu niewyobrażalne pieniądze. Ale nie tylko Żydom za kasę ułatwiał ucieczkę z komunistycznego bloku. Także zbrodniarzom niemieckim. Za kolosalną sumę, pomógł uciec do Ameryki Południowej komendantowi obozu koncentracyjnego w Ostrowcu Świętokrzyskim, Marianowi Kargulowi.
Film jest fajny, bo świetnie pokazuje historię tych pierwszych powojennych lat w Czechosłowacji.Najpierw londyński, demokratyczny rząd Masaryka obejmuje władzę razem z komunistami a następnie bardzo szybko jest od tej władzy przez komunistów odsuwany i fizycznie niszczony. Jak już demokratyczne władze są odsunięte od rządzenia, to komuniści zaczynają czystki w swoich szeregach.
Wszędzie korupcja, nieszczerość, walka o swoje wpływy i kasę dla swoich a jednocześnie powolutku są niszczone wszystkie instytucje demokratyczne. Straszny to obraz.
A najbardziej wstrząsającą wiadomość twórcy zaserwowali widzowi już po zakończeniu filmu. Kiedy w napisach dowiadujemy się, że Tomanowi został przyznany przez Yad Vashem tytuł sprawiedliwy wśród narodów świata.
No ale żyjemy przecież w świecie gdzie niedawno jeden wuc nie wstydził się publicznie powiedzieć, że jak już jego partia wiedziała że straci władzę to musiała przecież wspomóc z publicznych pieniędzy instytucje prowadzone przez jego ludzi!
Może więc tylko mi się wydaje, że coś tu śmierdzi a i Toman i wuc mają rację? Należy czerpać z publicznej kasy ile się tylko da bo i tak może Cię tylko za kiedyś spotkać nagroda?

[redhunter]

Furiosa: Saga Mad Max.

No wreszcie coś naprawdę zacnego w świecie kina s-f.
Prequel który jest o niebo lepszy niż film sprzed 9 lat.
Tamten miał fabułę zupełnie z d...dy. A ten wreszcie daje radę.
W tym filmie dowiadujemy kim jest Furiosa i jakie były jej losy od dzieciństwa do momentu kiedy poznajemy ją w filmie Mad Max Na drodze gniewu. No ale wiadomo, tu nie fabuła jest ważna. Ważne jest tylko, żeby nie odrzucała widza od ekranu. Bo przed ekranem trzyma go w fotelu spektakularny, monumentalny dźwięk i świetne zdjęcia. Do tego cudowne, zupełnie od czapy pomysły na dziwolągów których widzimy na ekranie, ich zachowanie. To jest pełen odlot. Twórcy tutaj mieli na szczęście nieokiełznaną niczym wyobraźnię.
To naprawdę uczta dla oczu i gwarantowany soniczny masaż żółądka. Efekty Atmosowe też całkiem, całkiem ale tutaj by mogło być jeszcze lepiej. W każdym bądź razie to naprawdę fajna rozrywka. Wreszcie nowy Mad Max który nawiązuje do swoich korzeni.

[redhunter]

Chwaliłem już tutaj film Holy Spider irańskiego reżysera. Ale film europejski.
Tym razem obejrzałem jego starszy film Border.
Ależ ten reżyser lubi i umie szokować i zaskakiwać widza.
Bohaterką jest kobieta o bardzo nietypowej, wręcz odrażającej fizjonomii. Z racji swojego wyglądu jest mocno wyobcowana ale obdarzona jest za to niezwykłym zmysłem węchu, który pozwala jej odczytywać emocje ludzi. Ich strach, wstyd, przerażenie są dla niej czytelne jak na dłoni. Pracuje w służbie celnej i dzięki swoim umiejętnościom potrafi wywęszyć nawet kartę SD z dziecięcą pornografią.
Sama mieszka w małym domku w lesie i ze zwierzętami rozumie się lepiej niż z ludźmi, bo przez nich od dziecka była traktowana jak dziwak, odmieniec. Alle i natura stara się tego dziwaka zabić. Jakby nie pochodziła z tego świata. I pewnego dnia spotyka w pracy osobę prawie identyczną jak ona. Tylko ona zwalczała w sobie do tej pory swoje zwierzęce instynkty a nieznajomy wręcz przeciwnie. I mamy nowe spojrzenie na Dr Jekkyla i Mr Hyde-a. Tylko tym razem to są dwie inne osoby. Która natura zwycięży? Jaką drogę wybierze główna bohaterka?
Początek filmu zaczyna się jak typowa opowieść o innej i z tego powodu nieszczęśliwej osobie. Tylko bardzo szybko zauważamy, że to jest jakaś niezwykle dosadna, mroczna i szokująca baśń tylko dla dorosłych. Ogląda się to jednym tchem. Do tego piękne zdjęcia i rewelacyjna charakteryzacja. Aż musiałem sprawdzić, czy faktycznie wzięli jakichś niepełnosprawnych aktorów o takim wyglądzie czy to robota filmowców. Tak naturalnie im te postacie wyszły.
Film jest bardzo mocno obsypany nagrodami.
Brawo Panie Abbasi.

---

Podziękowali: arkady1964

[redhunter]

No to tym razem coś z naszego podwórka.

Doppelgänger. Sobowtór.
Film przenosi nas w czasy końcówki komunizmu i to u nas a także po drugiej stronie żelanzej kurtyny. Dodatkowo mamy akcję także zaraz po wojnie na terenach obecnej Polski zachodniej, czyli uciekającej z tych ziem Niemców.
I wszystko to zszyte jest bardzo zgrabnie. Brawo za scenariusz. Historia szpiegowska jest całkiem zgrabnie skomponowana. Fajny jest wątek osobisty głównego bohatera. Do tego dochodzi oczywiście element tragicznego romansu.
Podobała mi się gra aktorów drugoplanowych.  Tomasz Schuchardt zagrał świetnie. Scenografia, kostiumy też zrobiły swoje.
To po prostu dobre kino. Panie Holoubek tak trzymać!

[redhunter]

Bitwa o Atlantyk.

Wiecie, że największy wkład Norwegów w zwycięstwo nad Niemcami w drugiej wojnie światowej wnieśli ich marynarze ale z marynarki cywilnej? I że oni w znaczący sposób przyczynili się do zwycięstwa w bitwie pod Stalingradem?
Ja nie wiedziałem ale dowiedziałem się z tego filmu.
Akcja dzieje się w 42r. kiedy to wyrusza duży konwój statków towarowych z transportem broni którą wysyłają alianci jako pomoc dla Ruskich. Niestety na skutek błędnych informacji wywiadu wojskowego konwój zostaje pozbawiony osłony powietrznej i marynarze dostają rozkaz rozproszenia się, żeby Niemcy nie mieli łatwego, pozbawionego eskorty celu.
W filmie śledzimy załogę jednego z takich statków, który został rzucony na pożarcie przez okręty podwodne i samoloty hitlerowców.
Dodatkowo kapitan nie może się kontaktować przez radio z nikim, żeby nie zdradzić swojej pozycji.
Film fajny ale nie jest to dzieło sztuki. Można było to nakręcić dużo lepiej, jednak i tak ogląda się go dobrze. Walka o przywództwo między dwoma kapitanami, bunt załogi cywilnej której nie uśmiecha się iść na rzeź itd.
Jednak przede wszystkim  to ważny element historii II wojny światowej o którym niewielu wie a tutaj jest bardzo atrakcyjnie zaprezentowana.

[Croton]

Bitwa o Atlantyk.

Wiecie, że największy wkład Norwegów w zwycięstwo nad Niemcami w drugiej wojnie światowej, wnieśli ich marynarze ale z marynarki cywilnej? I że oni w znaczący sposób przyczynili się do zwycięstwa w bitwie pod Stalingradem?
Ja nie wiedziałem ale dowiedziałem się z tego filmu.
Akcja dzieje się w 42r. kiedy to wyrusza duży konwój statków towarowych z transportem broni którą wysyłają alianci jako pomoc dla Ruskich. Niestety na skutek błędnych informacji wywiadu wojskowego konwój zostaje pozbawiony osłony powietrznej i marynarze dostają rozkaz rozproszenia się, żeby Niemcy nie mieli łatwego, pozbawionego eskorty celu.
W filmie śledzimy załogę jednego z takich statków, który został rzucony na pożarcie przez okręty podwodne i samoloty hitlerowców.
Dodatkowo kapitan nie może się kontaktować przez radio z nikim, żeby nie zdradzić swojej pozycji.
Film fajny ale nie jest to dzieło sztuki. Można było to nakręcić dużo lepiej, jednak i tak ogląda się go dobrze. Walka o przywództwo między dwoma kapitanami, bunt załogi cywilnej której nie uśmiecha się iść na rzeź itd.
Jednak przede wszystkim  to ważny element historii II wojny światowej o którym niewielu wie a tutaj jest bardzo atrakcyjnie zaprezentowana.

---

Oglądałem. Bardzo dobry film. Naprawdę ciekawy. Pokazuje nieznany u nas szerzej wątek z okresu II wojny światowej dot. Norwegów i ich udziału w tej wojnie. Polecam.

[redhunter]

Rodzaje życzliwości.
Nowy film Yórgosa Lánthimosa. Ma jednak bardzo wiele z jego poprzednim filmem, Biedne istoty.
Też mamy w rolach głównych m.in. Emmę Stone i Willema Dafoe. No jak w filmie gra Dafoe to wiadomo, że będzie to obraz mocno odjechany. I nie inaczej jest tutaj.
Na film składają się trzy historię. ich bohaterów grają Ci sami aktorzy ale w zupełnie innych rolach. Twórcom od pierwszych minut udaje się wzbudzić i utrzymać zaciekawinie widza. Non stop skupiamy się na tym co widzimy, trochę nawet niedowierzając w to co obserwujemy. I dzięki reżyserowi i grze aktorów obrazy sa niezwykle atrakcyjne. świetna filmowa robota. Film zaskakuje nas non-stop. Tylko scenariusz, opowiadane historię są chyba zbyt na wyrost. Nie za wiele z nich wynika. Takie trochę na siłę tworzenie artystycznego przekazu, zamiast kinowego dzieła.
Więc tutaj niestety forma wyprzedza treść. Obejrzeć warto, bo to rzecz niecodzienna, odważna i zrobiona przez ludzi którzy się znają na swojej robocie ale nie jest to kino, które będziemy pamiętać przez lata.