29-02-2024, 03:27 PM
Drodzy Towarzysze.
Mocno nagradzany film Andrieja Konczałowskiego.
Film opowiada autentyczną historię która wydarzyła się w mieście Nowoczerkask w 1962 roku i była tajemnicą państwową do lat dziewięćdziesiątych.
W mieście po urzędowej podwyżce cen żywności dochodzi do strajków robotników, manifestacji i nawet aktów przemocy.
To oczywiście nie pozostaje bez reakcji komunistycznych władz. Wysyłają do miasta siły policyjne, wojskowe a także morderców z KGB. Miasto zostaje odcięte od świata, protesty krwawo stłumione a wszelkie informacje co tam zaszło utajnione, na mieszkańców nałożona tajemnica państwowa o tych wydarzeniach.
W filmie główną bohaterką jest bohaterka wojenna, sanitariuszka z czasów wojny, która samotnie wychowuje 18 letnią córkę. Ludmiła jest wysoko postawioną działaczką partyjną w tym mieście i szczerze wierzy w to co robi. To, że partia komuś tam złamała życie, że kogoś podsłuchuje, że nie ma demokracji nic nie znaczy, bo widocznie dobro narodu tego wymaga. Ona jako ta z klasy politycznej jest na uprzywilejowanej pozycji, ma dostęp poza kolejką do towarów i usług. Więc czym by się przejmować? Że jakiś zamordyzm? Do czasu kiedy podczas tych strajków nie ginie jej córka. Dopiero wtedy pojawiają się pytania czy oni tak mogli, a kto to zrobił, kto wydał rozkaz itd. Dopiero jak na swojej skórze poczuła czym jest ta władza którą ona popierała, do czego prowadzi rząd jednego człowieka od którego ,, szczerze to niewielu jest mądrzejszych na świecie''. Przecież on wydając zgodę na łamanie praw człowieka nie może się mylić. To skąd teraz jej cierpienie?
Bardzo dobre kino pokazujące dlaczego nigdy nie możemy się godzić na niedemokratyczną władzę, na przejmowanie telewizji i prasy przez rząd, do czego to może nas doprowadzić. Film pokazuje jak te mafijne rządy niszczą także życie ich wyznawców.
Niby minęło już 60 lat od tych wydarzeń a jak czytam o Pegasusie na zakup którego tak chętnie godzili się jeszcze niedawno rządzący a teraz jak się okazuje także podsłuchiwani, to widzę, że świat nie zmienił się ani o odrobinkę. Wystarczy chwila nieuwagi i każde państwo dosyć szybciutko może wyglądać jak na tym strasznym filmie.
Mocno nagradzany film Andrieja Konczałowskiego.
Film opowiada autentyczną historię która wydarzyła się w mieście Nowoczerkask w 1962 roku i była tajemnicą państwową do lat dziewięćdziesiątych.
W mieście po urzędowej podwyżce cen żywności dochodzi do strajków robotników, manifestacji i nawet aktów przemocy.
To oczywiście nie pozostaje bez reakcji komunistycznych władz. Wysyłają do miasta siły policyjne, wojskowe a także morderców z KGB. Miasto zostaje odcięte od świata, protesty krwawo stłumione a wszelkie informacje co tam zaszło utajnione, na mieszkańców nałożona tajemnica państwowa o tych wydarzeniach.
W filmie główną bohaterką jest bohaterka wojenna, sanitariuszka z czasów wojny, która samotnie wychowuje 18 letnią córkę. Ludmiła jest wysoko postawioną działaczką partyjną w tym mieście i szczerze wierzy w to co robi. To, że partia komuś tam złamała życie, że kogoś podsłuchuje, że nie ma demokracji nic nie znaczy, bo widocznie dobro narodu tego wymaga. Ona jako ta z klasy politycznej jest na uprzywilejowanej pozycji, ma dostęp poza kolejką do towarów i usług. Więc czym by się przejmować? Że jakiś zamordyzm? Do czasu kiedy podczas tych strajków nie ginie jej córka. Dopiero wtedy pojawiają się pytania czy oni tak mogli, a kto to zrobił, kto wydał rozkaz itd. Dopiero jak na swojej skórze poczuła czym jest ta władza którą ona popierała, do czego prowadzi rząd jednego człowieka od którego ,, szczerze to niewielu jest mądrzejszych na świecie''. Przecież on wydając zgodę na łamanie praw człowieka nie może się mylić. To skąd teraz jej cierpienie?
Bardzo dobre kino pokazujące dlaczego nigdy nie możemy się godzić na niedemokratyczną władzę, na przejmowanie telewizji i prasy przez rząd, do czego to może nas doprowadzić. Film pokazuje jak te mafijne rządy niszczą także życie ich wyznawców.
Niby minęło już 60 lat od tych wydarzeń a jak czytam o Pegasusie na zakup którego tak chętnie godzili się jeszcze niedawno rządzący a teraz jak się okazuje także podsłuchiwani, to widzę, że świat nie zmienił się ani o odrobinkę. Wystarczy chwila nieuwagi i każde państwo dosyć szybciutko może wyglądać jak na tym strasznym filmie.